امامزاده های استهبان
امامزاده پیرمراد
یکی از اماکن شهر استهبان امامزاده محمد بن علی ابراهیم بن موسی بن جعفر(ع)معروف به پیرمراد(برالمراد:نیکوترین مراد دهنده)است.
این امامزاده درسمت باختری استهبان ودرفاطله هزارقدمی مرکز شهر قراردارد.براساس اطلاعات گذشتگان درابتدا،گنبد بسیار کوچک وگلی داشته که دراثر بارندگی شدید پیاپی هفت روزه وراه افتادن رودخانه پیرمراد،آب ازاطراف بقعه عبور می کرده ولی صدمه ای به قبر وارد نشده،اما درمسیر ان شن هایی جمع شده که به مرور،سطح آن بالا آمده است.پس از این واقعه مجددا (درسال1260ه.ق) بقعه وگنبد آن به همت حاج میرزابابا(1200-1282ه.ق.فرزند حاج آقا محمد فرزند آقا علی فرزند محمدعلی بیگ ذوالقدرجهرمی از سلسله خواجه ها که در زمان سلطنت زندیه به حکومت بلوک اصطهبانات منصوب گردیده بود)مرمت وبازسازی وپس از چند سال دوباره گنبد وایوانی که تزیین به کاشیکاری بود،ساخته شد.
در کتاب اقلیم فارس آمده است:«بنای نسبتا مجللی به نام امامزاده پیرمراد با گنبد کاشی سفید که مزین به نقوش طرح لوزی است دراصطهبانات وجود دارد.دومناره کوچک وایوانی درجلوی آن واقع وتا حدی به بقعه شاهچراغ شباهت یافته است.حوض درازی نیز در محور بقعه ساخته اند که برزیبایی آن می افزاید.»
درکناره دیوارهی قدیمی که قطر هر پی آن حدود 5/1تا2گز بوده،یک سنگ قهوهای به خط کوفی وجود داردکه هم اکنون زیر خاک است.
دراین بارگاه بزرگانی از جمله :حاجی میرزا بابا نعیمی ،سیدمسیح ساجدی،حسین مومن عالم،ملاشاه محمد،حاجی سید محمدحسن معزی ارمیده اند.
درسال 1362خورشیدی جهت گسترش واحداث گنبد وبارگاه جدید،تصمیم گرفته شد که ساختمان موجود را خراب کنند.علرخم تمتم مخلفت های محلی،سرانجام در شب تاوعای همان سال (2مهر1362خورشیدی)قسمتی از آنرابا لودر خراب کردند.
در سال 1368پس ازویرانی تدریجی ساختمان قبلی،کلنک احداث ساختمان جدید بازیر بنای به مساحت 1200مترمربع ودرزمینی به مساحت6000مترمربع به زمین زده شدوشرکت سدیر تهران با طراحی ونظارت مهندس محمدعلی مصدقی با مصالح امروزین شروع به کار کرد .
ای کاش می شد فهمید در دل آسمان چه می گذرد