دو خطر ترسناک برای انسان !

دو خطر ترسناک برای انسان !

سۆال: امام علی(علیه السلام) درباره آرزوهای دراز چه هشداری می دهد؟

آرزو

جواب: امام علی(علیه السلام) در پایان خطبه28 نهج البلاغه مى‌فرماید:

«ترسناک‌ترین چیزى را که بر شما از آن بیمناکم دو چیز است: هواپرستى و آرزوهاى دراز» (وَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخافُ عَلَیکُمُ اثْنَتانِ: اتِّبَاعُ الْهَوَى، وَ طُولُ الاَْمَلِ).(1)

همین معنا، در خطبه 42 با توضیح بیشترى ـ به خاطر اهمیت فوق العاده اى که دارد ـ آمده است، مى فرماید: «أَیها الناسُ! وَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخافُ عَلَیکُمُ اثْنانِ: اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الاَْمَلِ. فَأمّا اتِّباعُ الْهَوى فَیصُدُّ عَنِ الْحَقِّ، وَ أمَّا طُولُ الأَمَلِ فَینْسِى الاْخِرَةَ» (اى مردم! بدانید که ترسناکترین چیزى که از آن بر شما خائفم، دو چیز است: پیروى از هوا و هوس و آرزوهاى طولانى. پیروى از هوا و هوس، انسان را از حق باز مى دارد و آرزوهاى طولانى آخرت را به دست فراموشى مى سپارد).


ادامه نوشته

صدای ضجّه تاریخ

صدای ضجّه تاریخ

امام علی

بر آستانه تمام درها ایستاده‏ای.

نامت، نوازشگر تمام دریچه‏های دنیاست.

تکیه ‏زده بر عرش، هیچ گاه کسی یارای شناختن اعماق وجودت را نخواهد داشت.

از پشت نخلستان‏های کهن، می‏شنومت؛ نجوای جاری‏ات را بر زبان چاه، های های گریه‏های شبانه‏ات را در گوش بادهای سرگردان، سکوت ناگزیرت را از لایه‏های عمیق تاریخ می‏شنوم.

مثل ابری فشرده بر سجاده‏ های نیایش خویش تکه تکه می‏شوی؛ باران شدیدتر می‏شود.

دستت به طاقچه‏ های آسمان می‏رسد؛ اما هیچ دستی به یاری‏ات نه ...!

کوفه، خواب مظلومیتت را می‏بیند، هیولای ظلمت بر گرده خاک چنگ انداخته است.

کجایی تا ذوالفقارت، شب‏های بی‏ فانوس خاک را بشکافد؟


ادامه نوشته

ماه ابرو شکسته

ماه ابرو شکسته

امام علی

باز امشب منادی کوفه

از امامی غریب می خواند

گوشه خانه دختری تنها

دارد اَمن یجیب می خواند

ادامه نوشته

امشب شب قدر است و من قدری ندارم  

امشب شب قدر است و من قدری ندارم         بحر دل آلوده ی خود بیقرارم

امشب شب قدر است و یك دنیا فقیرم           بیمارم و محتاج و در غفلت اسیرم

من آمدم با كوله بار ، بار زشتم                     تا رنگ زهرائی بگیرد سرنوشتم

ای كاش میمردم شب قدرت نبینم                 من باعث درد نگاری مهجبینم

چون نامه اعمال من بیند سحر گاه                بر حالت آلوده من میكشد آه

امشب بیا و كار دل را چاره بنما                    مكتوب اعمال بدم را پاره بنما

رزق من امشب بهتر از صد سال گردد            گر یوسف زهرا ز من خوشحال گردد

گر او بخواهد بنده تو میشوم من                   گر او نخواهد راه غفلت میروم من

امشب بیا و آرزویم را روا كن                         او را به یاد ما ، تو مشغول دعا كن

با كوهی از حاجت به در گاهت نشستم         در لیلة القدر علی دل بر تو بستم

http://ahmad-zinghanjeh.mihanblog.com

امام علی علیه السلام و تربیت فرزند

امام علی علیه السلام و تربیت فرزند

اهمیت تربیت فرزندان


تربیت از حیاتی ترین ابعاد زندگی انسان است و در پرتو آن ، انسان به سعادت مطلوب نائل می‏آید . بزرگ مربی اسلام، علی علیه‏السلام در سخنان دربار خود بارهاوبارها از این امر مهمّ پرده برداشته و آثار و نتائج مثبت تربیت فرزند و پیامدهای منفی بی‏توجهی به آن را بیان داشته‏اند. امّا پیش از بیان دیدگاههای حضرت در این زمینه، مناسب است نوع نگرش و برداشت آن حضرت را از فرزند ارائه نمائیم.


امام علی (ع)

امام علی علیه‏السلام فرزند را عطیه‏ای الهی بر شمرده‏اند كه در پرتو توجه و تربیت والدین به رشد كافی رسیده و در پی نیكوكاری و احسان به والدین بر می‏آید. در نهج‏البلاغه آمده است كه: "در حضور امام علی علیه‏السلام مردی به دیگری تولد پسرش را این چنین تبریك گفت:"گوارایت باد رزمجویی سواركار!" آن حضرت از نوع تبریك گفتن او نهی نمود و تبریك گفتنی این چنین رابه او توصیه نمود:" امید كه بخشنده‏اش را سپاسگزار باشی و این عطیه الهی مباركت باد، او به رشد دلپذیر برسد و تونیز ازنیكی و خیرش بهره‏مند شوی."(1)

ادامه نوشته